Skąd wziął się drafting?
W Elemental Tri Series „olimpijczycy” startują bez draftingu, „sprinterzy” będą mogli ścigać się w grupach na części kolarskiej. Jednak czy zastanawialiście się kiedyś skąd właściwie wziął się podział na imprezy z draftingiem i bez?
Na początku była idea indywidualnego starcia z pływaniem, bieganiem i jazdą na rowerze. Wiele się jednak zmieniło od pierwszych imprez triathlonowych, przede wszystkim na starcie pojawiało się znacznie więcej uczestników niż w 1974 roku w San Diego, czy pierwszym Ironmanie na Hawajach, gdzie udział wzięło 12 osób. To co wystarczało na kilkunastu śmiałków , stawało się trudne do przestrzegania i egzekwowania na liczniejszych imprezach.
ITU starając się wprowadzić triathlon do programu igrzysk olimpijskich zmuszone było uatrakcyjnić dla kibiców jego sposób rozgrywania. Zaczęto jeździć i biegać na rundach i już nawet kilkudziesięciu zawodników stanowiło poważne ryzyko draftowania. Nadszedł czas na odważne decyzje i w 1995 roku postanowiono dopuścić jazdę w grupach. Było to prawdziwym trzęsieniem ziemi w tym czasie, i podzieliło środowisko zawodników i trenerów. Jednym przepisem zmieniono układ sił w naszym sporcie. Znacznie większego znaczenia nabrał potencjał pływacki , czysto kolarska technika i umiejętności jazdy w peletonie. Część zawodników uznała to za sprzeniewierzenie się pierwotnym założeniom indywidualnego wysiłku, inni byli bardzo zadowoleni. Trzeba tu zaznaczyć, że o decyzję taką bardzo dopominała się spora grupa zawodników obawiająca się coraz większego wpływu sędziów na wyniki rywalizacji.
Na poziomie wyczynowym różnice są tak niewielkie, że interpretacja sytuacji draftingu, lub jego braku, decydowała o końcowej klasyfikacji. Zawodnicy chcieli uniknąć niepewności i możliwości rozstrzygania sportowej rywalizacji przy zielonym stoliku, domagali się jasnych reguł. Dopuszczenie jazdy w grupie rozwiązywało większość najbardziej newralgicznych problemów.
Drogi Ironmana, pozostającego na stanowisku bez zmian, i ITU ostatecznie się rozeszły. Również wielu triathlonistów nie radzących sobie w nowej rzeczywistości musiało pożegnać się ze sportem wyczynowym w ramach imprez ITU i olimpijskimi planami.
W 2000 roku triathlon debiutuje na igrzyskach w Sydney, i dziś możemy powiedzieć, że odważna decyzja ITU z 1995 roku była strzałem w dziesiątkę. Dyscyplina zyskała na różnorodności, dzięki wejściu do olimpijskiej rodziny jej popularność wzrosła w nieprawdopodobnym tempie, a cykl WTS jest wyznacznikiem najwyższego poziomu sportowego.
W Elemental Tri Series wciąż macie wybór. Olimpijka rozgrywana jest bez draftingu, na sprincie możecie poczuć się jak elita ITU WTS, dzięki możliwości jazdy w grupie.